Velimirovi dvori (20)

Davne 1951. godine Velimirovi dvori su proglašeni za nepokretno kultururno dobro-spomenik kuluture, da bi 1979. godine arheološki lokalitet Velimirovi dvori bio proglašen za spomenik kulture od velikog značaja.

Prvi arheološki radovi na ovom mestu su obavljeni 1978. godine od strane  Zavoda za zaštitu spomenika iz Kragujevca.

Ostaci ove značajane građevine sastoje se od jednog urušenog zida koji je dužine oko 40 metara, crkve, konaka i „mutvaka“. Crkveni objekat datira iz najstarijeg perioda i potiče iz ranog 15. veka.

Urađen je veliki broj raznih arheoloških istraživanja na ovom kompleksu kada su i dobijeni razni zanimljivi rezultati. Tada je utvrđeno da su neki materijalni ostaci stari i oko 5000 godina.

O ovom mestu se već generacijama sa kolena na koleno prenose razne priče koje su vezane za istoriju ovog dvora.

Jedno od starih predanja kaže da je Velimir bio bogati feudalac kneza Lazara, čije je bogatstvo bilo izuzetno veliko.

Velimir je imao tri sina koji su doživeli strašnu životnu sudbinu. Predanje kaže da je jedan od trojice sinova se udavio u reci Lepenici, dok je drugi pao sa konja i poginuo.

Od neizmerne tuge zbog ogromnog gubitka koji ga je zadesio, Velimir je odlučio da trećeg sina zatvori u kulu. Iz strogo obezbeđene kule ga nikada nije puštao kako mu se ne bi dogodila nekakva zla sudbina koja je zadesila i njegovu braću.

Uplašeni nesrećni otac je svom jedino preživelom detetu svakoga dana donosio hranu i piće u kulu, ali ga iz nje nikada nije puštao.

Jednog jesenjeg dana, Velimir je svom sinu doneo sveže grožđe, ali je iz grozda izašla zmija i ujela je nesrećnog dečaka koji na mestu ostade mrtav.

Ovo staro predanje kaže da je zla sudbina zadesila Velimira jer ga je car Lazar prokleo što ga nije dočekao kako dolikuje kada je jednom dolazio u posetu Mionici.