Zemunska tvrđava (17)
Prvi pomeni Zemunske tvrđave imenom potiču iz 9. veka, da bi krajem 10. utvrdu osvojila vojska Prvog krstaškog pohoda.
Posle toga, tokom 12. veka Zemunska tvrđava ostaje važna lokacija vezana za vizantijsko-mađarske ratove. Po navodima Jovana Kinama, hroničara iz Vizantije, Mađarska je 1127. godine osvojila Beogradsku tvrđavu i upotrebila kamen dobijen njenim razaranjem da podigne Zemunski grad. Isti ovaj kamen kasnije je vraćen na svoje prvobitno mesto, kada je Manojlo Prvi Komnin osvojio i razorio Zemun.
Potom je došao period sukoba sa Osmanlijama i obe tvrđave – Beogradska i Zemunska – ponovo su razorene 1397. godine.
U narednim decenijama usledile su razne promene vlasti u Zemunu. Najpre ga je 1411. godine mađarski kralj Žigmund dao despotu Stefanu Lazareviću, da bi 1441. bio predat Đurađu Brankoviću. 1521. godine u napadu na Beograd, Osmanlije su osvojile i Zemun iako su njegovi branioci, na čelu sa Markom Skoblićem, pružili jak otpor. Zbog svega što se odigralo tokom godina, već u 18. veku utvrđenje je bilo u potpunim ruševinama.
Zemunsku „Milenijumsku kulu“ koja je sagrađena u centralnom delu ruševina tvrđave, projektovale su mađarske arhitekte, koristeći eklektičku mešavinu raznih istorijskih elemenata, od kojih su najistaknutiji romanski. Konstrukcija je zvanično završena 1896. godine dok je svečano otvaranje usledilo 15 dana kasnije, uz svečano bogosluženje u svim crkvama u Zemunu.
Što se tiče priče koja je vezana za Milenijumsku Gardoš kulu, mnogi je povezuju sa događajima iz srednjeg veka, tačnije za Sibinjanin Janka po čijem imenu je danas poznatija. Mađarski heroj i veliki borac protiv turske vlasti, Janoš Hunjadi, preminuo je upravo u srednjovekovnoj tvrđavi, pošto je izvojevao veliku pobedu.
Za vreme bitke za Beograd 1496. godine, Hunjadi se nalazio na čelu hrišćanske vojske, samo je u narodu bio poznatiji kao prosto „Sibinjanin Janko“. Na čelu svoje vojske uspeo je da razbije blokadu koju je turska vojska postavila na Dunavu, povezavši lancem svoje brodove da bi osigurali da ne dođe pomoć sa severa. Dok je trajalo slavlje zbog pobede, Hunjadi je preminuo od kuge u svom utvrđenju u Gardoš kuli.